Bir şeyi yapmadan önce üzerinde uzun uzadıya düşünmek adetimdir. hemen bir şeye heves edip bende yapmalıyım diyemem yapı itibariyle de sakin ve dingin bir insanım bolca düşünürüm her an hatta.
Blog yazma konusunda çok ürkek davrandım neden bilmiyorum. hep bir şeyler yazardım günlük hayata dair şeylerdi, yoğun duygular yaşadığımda ise kesin yazardım bir şeyler taşardı gönlümden hissederdim bulduğum kaleme kağıda sarılırdım hemen yazmazsam ilham uçup gidecekmiş gibi hissederdim eğer o an yazmazsam bir daha yazamicam gibi gelirdi...
Hal böyleydi ama ben yinede yazmaya çekiniyordum taaki ingiltereye gelip kafamı tamamen boşaltıp bir nevi inzivaya çekilene kadar yani yeni bir başlangıç yapmıştım hayatımda iyiki yapmışım çok şükür...
Bir gün yine yıllardır sessizce takip ettiğim ve en sevdiğim (görmeden de sevilirmiki demeyin sizde okusanız onun naifliğine, hassasiyetine, ve kelimelere o denli içten dokunuşuna hayran kalırsınız)bloglardan sevgili deli anne nin tamda linkte verdiğim yazısını okuyordum o bu yazıyı yazalı bir hayli zaman olmuştu ve ben görmemiştim kendisinin yazılarını defalarca sıkılmadan okuyabilirsiniz emin olun. Diyorum ya kelimelere çok güzel dokunuyor.
Sanki bu yazıyı bana yazmıştı hadi artık bekleme zamanı geçti başla bir yerden diyordu.
Herkes yazmalı diyor deli anne kendini ve kendine iyi geleni bulmak için...
Ne güzel demişti düşündümde ben zaten yazarken kendimi buluyordum ve yazmak bana iyi geliyordu sevincimi, mutluluğumu, hüznümü hatta bazen kendime bile itiraf edemediğim sesli düşünmeye bile korktuğum şeyleri dahi yazarken başka bir ben oluyordum rahatlıyor içimi döküyordum yazılarıma...
Ben bu yazıyı okuyunca yine tabiki hemen yapmalıyım diyemedim zira fıtrat itibariyle bir işe herhangi bir altyapım olmadan girişemiyorum ne yalan söylim bilgisayar bilgim de çok iyi değil blog nasıl açılır ne yapmalıyım nasıl hareket etmeliyim bilmiyordum sadece yazmaktı benim bildiğim biraz altyapı çalışmalarından sonra bismillah diyerek bir gece bloğumu açtım henüz çok yeniyim ve diğer yüzlerce hatta binlerce blogger gibi bende bu işe şu kadar takipçim olsun meşhur olayım diye girmedim herkesin derdi yazmak bu camiada çok iyi biliyorum bunu, çünkü yıllardır sessiz takipçileriyim.
Benim başlama hikayem böyle. 8 yada 9 yıldır içimde bir yerlerde sürekli üstünü öttüğüm bir hayaldi daha bir sürü hayalim var benim oldukça hayalperestimdir zamanı geldikçe onlarıda yazarım buraya ilkini yapmış oldum çok şükür...
Dua edip hayalini kurduğunuz şeyin çok şükür oldu diye sevincini yaşatsın rabbim....
Çok Şükür!!!
Sevgiler Anne Kuzudan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder